Page:Shakuntala.pdf/15: Difference between revisions
Appearance
No edit summary |
|||
(5 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
{{center|{{larger|'''द्वितीय सर्ग'''}}}} | {{center|{{x-larger|'''द्वितीय सर्ग'''}}}} | ||
{{center|''( | {{center|'''(मालिनी)'''}} | ||
<poem | {{center block| | ||
विपिन छ बहु-शाखा-रम्य, | <poem> | ||
विटपदलहरुकाे शीतल | विपिन छ बहु-शाखा-रम्य, ऊँचा विशाल । | ||
बहु- | ::विटपदलहरुकाे शीतल स्निग्धजाल ॥ | ||
पवन-चपल | बहु-विहगहरूले गुँज्छ जो चल्मलाइ । | ||
::पवन-चपल बास्नादार पुष्पादि पाई ॥ | |||
{{pcn|(१)}} | |||
वन छ कुसुमश्रीकाे देश जस्ताे हरियाे । | वन छ कुसुमश्रीकाे देश जस्ताे हरियाे । | ||
कलकल जल | ::कलकल जल खेल्ने चल्मलाएर चाँदी ॥ | ||
सरस | सरस मृदु मुनाका स्वादजिज्ञासु साना । | ||
::दुधमुख मृगबच्चा खेल्दछन् नित्य नाना ॥ | |||
{{pcn|(२)}} | |||
मृग सुखसँग खेल्छन् हेर पाेथी कन्याई । | |||
मृग | ::मखमल हरिया छन् मस्त उग्राइलाइ ॥ | ||
बहुल विपिनबल्ली नाच्दछन् दिव्य हल्ली । | |||
बहुल | ::पिक नव-रव बाेल्छन् मञ्जरीभित्र चिल्ली ॥ | ||
पिक नव-रव | {{pcn|(३)}} | ||
शहर छ पशुकाे झैँ पत्रकाे छत्रदार । | |||
::किसलय-कलि पन्ना लुर्किने रङ्गदार ॥ | |||
किसलय-कलि | जल-लवसित मुक्ताहार झैँ झर्छ दाना । | ||
जल-लवसित | ::विविध विटप खम्बा छन् अलङ्कार नाना ॥ | ||
विविध | {{pcn|(४)}} | ||
</poem> | </poem>}} |
Latest revision as of 09:20, 15 June 2025
This page has been proofread
द्वितीय सर्ग
(मालिनी)
विपिन छ बहु-शाखा-रम्य, ऊँचा विशाल ।
विटपदलहरुकाे शीतल स्निग्धजाल ॥
बहु-विहगहरूले गुँज्छ जो चल्मलाइ ।
पवन-चपल बास्नादार पुष्पादि पाई ॥
(१)
वन छ कुसुमश्रीकाे देश जस्ताे हरियाे ।
कलकल जल खेल्ने चल्मलाएर चाँदी ॥
सरस मृदु मुनाका स्वादजिज्ञासु साना ।
दुधमुख मृगबच्चा खेल्दछन् नित्य नाना ॥
(२)
मृग सुखसँग खेल्छन् हेर पाेथी कन्याई ।
मखमल हरिया छन् मस्त उग्राइलाइ ॥
बहुल विपिनबल्ली नाच्दछन् दिव्य हल्ली ।
पिक नव-रव बाेल्छन् मञ्जरीभित्र चिल्ली ॥
(३)
शहर छ पशुकाे झैँ पत्रकाे छत्रदार ।
किसलय-कलि पन्ना लुर्किने रङ्गदार ॥
जल-लवसित मुक्ताहार झैँ झर्छ दाना ।
विविध विटप खम्बा छन् अलङ्कार नाना ॥
(४)