Page:Shakuntala.pdf/242: Difference between revisions

Latest revision as of 21:39, 18 May 2025

This page has been proofread

'हेला गरे धेर हरे मलाई ।
कालो भनी रङ्ग न भेउ पाई ॥'
भनेर आई शिरमा बसेर ।
राम्रो बनेको रँग कृष्ण हेर !
(३३)

फर्की रहेकी उसतर्फ खालि ।
पृथ्वीभरी केश अँधेर फाली ॥
शाशी-परी झैं सुरकी उज्याली ।
अमा यता छन्‌ तर स्वर्ग बाली ॥
(३४)

ठट्टा चले केश नृसिंहपाश ।
बनाउँदी रेशमतुल्य खास ॥
प्रासादमा दिव्य बनी शिकारी ।
हाँस्छ्यौ तिमी भ्रूशर चन्द्रमा झैं ॥
(३५)

लुकाउँदी चन्द्रमुखी मुहार ।
ती केशका आश्रय पार्श्व पाई ॥
झन्‌ चन्द्रमा झैं घनबीच आधा ।
छिपेर हाँस्छिन्‌ कवि-दृष्टिलाई ॥
(३६)

कला सिकाईकन बैंस बस्थ्यो ।
अबोल शिक्षा दिन मोहनीका ॥
जो अङ्गमा ती घन झैं वसन्ती ।
फुल्दै थिए भित्र मिठास बाँकी ॥
अर्कै छ धेरै, छ विकास बाँकी ।
सुवास, रेखा रँगमा भने झैं ॥
(३७)

सिँगार गर्छन्‌ अब सुन्दरीले ।
वसन्तका अग्र हवाहरू झैं ॥
कोरी बटारी मृदु पल्लवीय ।
बैसालु ती वर्द्धन, शंसनीय ॥
(३८)

@@ Page status / Page status @@
-Not proofread
+Proofread
@@ Page body (to be transcluded): / Page body (to be transcluded): @@
@@ Line 1: / Line 1: @@
 <noinclude>{{start center block}}</noinclude>
 <poem>
+'हेला गरे धेर हरे मलाई ।
+::कालो भनी रङ्ग न भेउ पाई ॥'
+भनेर आई शिरमा बसेर ।
+::राम्रो बनेको रँग कृष्ण हेर !
+{{pcn|(३३)}}
+फर्की रहेकी उसतर्फ खालि ।
+::पृथ्वीभरी केश अँधेर फाली ॥
+शाशी-परी झैं सुरकी उज्याली ।
+::अमा यता छन्‌ तर स्वर्ग बाली ॥
+{{pcn|(३४)}}
+ठट्टा चले केश नृसिंहपाश ।
+::बनाउँदी रेशमतुल्य खास ॥
+प्रासादमा दिव्य बनी शिकारी ।
+::हाँस्छ्यौ तिमी भ्रूशर चन्द्रमा झैं ॥
+{{pcn|(३५)}}
+लुकाउँदी चन्द्रमुखी मुहार ।
+::ती केशका आश्रय पार्श्व पाई ॥
+झन्‌ चन्द्रमा झैं घनबीच आधा ।
+::छिपेर हाँस्छिन्‌ कवि-दृष्टिलाई ॥
+{{pcn|(३६)}}
+कला सिकाईकन बैंस बस्थ्यो ।
+::अबोल शिक्षा दिन मोहनीका ॥
+जो अङ्गमा ती घन झैं वसन्ती ।
+::फुल्दै थिए भित्र मिठास बाँकी ॥
+अर्कै छ धेरै, छ विकास बाँकी ।
+::सुवास, रेखा रँगमा भने झैं ॥
+{{pcn|(३७)}}
+सिँगार गर्छन्‌ अब सुन्दरीले ।
+::वसन्तका अग्र हवाहरू झैं ॥
+कोरी बटारी मृदु पल्लवीय ।
+::बैसालु ती वर्द्धन, शंसनीय ॥
+{{pcn|(३८)}}
 </poem>
 <noinclude>{{end center block}}</noinclude>