Page:Bhikari.pdf/8: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<poem> कुन आमाले काख लिँदामा बल्थे दृगका दुइ दीप? कुन आशाले नजर खुलायो सूर्य चाद्रको नजरसमिप? किन मुर्झायो? किन वौलायो? किन मधुरो यो जीवन्- व्दीप? ७ बुद्ध देवको नजर अगाडि यही भिखरी आएथ्य..." |
No edit summary |
||
| (10 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | |||
<poem> | <poem> | ||
कुन आमाले काख | कुन आमाले काख लिंदामा | ||
बल्थे दृगका दुइ दीप? | :::बल्थे दृगका दुइ दीप ? | ||
कुन आशाले नजर खुलायो | |||
सूर्य | :::सूर्य चन्द्रको नजर समिप ? | ||
किन मुरझायो ? किन वौलायो ? | |||
:::किन मधुरो यो जीवन दीप ? | |||
७ | {{pcn|७}} | ||
बुद्धदेवको नजर अगाडि | |||
:::यही भिखरी आएथ्यो; | |||
मुर्ति यसैमा, शब्द यिनैमा | |||
मुटुको शूल कराएथ्यो | :::मुटुको शूल कराएथ्यो; | ||
महान् दयाको सागर ठूलो | |||
शब्द यिनैमा लहराएथ्यो | :::शब्द यिनैमा लहराएथ्यो; | ||
भेष यसैले बलिको शेखी | भेष यसैले बलिको शेखी | ||
:::पवित्र पारी निठुराएथ्यो । | |||
८ | {{pcn|८}} | ||
कालो बादलबाट खसेको | |||
:::अन्धकारमा भित्र बसेको, | |||
ईश्वर हो कि भिखारी ? | |||
:::बोल्दछ ईश्वर हृदय घुसेकाे | |||
घर, घर, आँगन चारी | |||
:::बोल्दछ, आर्तध्वनिमा बोल्दछ | |||
करूणामृत दिल भारी । | |||
९ | {{pcn|९}} | ||
युग-युगभरको आँसुहरूको | |||
:::सार अपार उतारी | |||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | |||
{{stanza continue}} | |||
Latest revision as of 14:19, 18 May 2025
This page has been validated
कुन आमाले काख लिंदामा
बल्थे दृगका दुइ दीप ?
कुन आशाले नजर खुलायो
सूर्य चन्द्रको नजर समिप ?
किन मुरझायो ? किन वौलायो ?
किन मधुरो यो जीवन दीप ?
७
बुद्धदेवको नजर अगाडि
यही भिखरी आएथ्यो;
मुर्ति यसैमा, शब्द यिनैमा
मुटुको शूल कराएथ्यो;
महान् दयाको सागर ठूलो
शब्द यिनैमा लहराएथ्यो;
भेष यसैले बलिको शेखी
पवित्र पारी निठुराएथ्यो ।
८
कालो बादलबाट खसेको
अन्धकारमा भित्र बसेको,
ईश्वर हो कि भिखारी ?
बोल्दछ ईश्वर हृदय घुसेकाे
घर, घर, आँगन चारी
बोल्दछ, आर्तध्वनिमा बोल्दछ
करूणामृत दिल भारी ।
९
युग-युगभरको आँसुहरूको
सार अपार उतारी