Page:Munamadan.pdf/49: Difference between revisions
| (2 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{center block | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
बादल फाट्यो, चन्द्रमा हाँसी स्वर्गमा सुहाए, | बादल फाट्यो, चन्द्रमा हाँसी स्वर्गमा सुहाए, | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
कर्ममै पुज ईश्वर भन्छ यो लक्ष्मीप्रसाद । | कर्ममै पुज ईश्वर भन्छ यो लक्ष्मीप्रसाद । | ||
{{pcn|'''•'''}} | {{pcn|'''•'''}} | ||
</poem>}} | </poem> | ||
{{end center block}} | |||
Latest revision as of 16:05, 9 May 2025
This page has been validated
बादल फाट्यो, चन्द्रमा हाँसी स्वर्गमा सुहाए,
साथमा तारा भएका शशी झ्यालमा चिहाए,
बादल मिल्यो, सधैँका निम्ति मदन निदाए,
भोलि ता फेरि छर्लङ्ग भयो श्रीसूर्य उदाए ।
+++
आँखाको धूलो पखालिहाल्यौ हे भाइ ! बहिनी !
संसार हाम्ले बुझ्नु नै पर्छ काँतर नबनी ।
संसारलाई मुखमा हेरी कम्मर कसेर,
आकाशतिर पखेटा चालौँ पृथिवी बसेर,
खानु र पिउनु जीवन भए, जिउनु हरे ! के ?
पछिको आशा नभए कठै ! मानिस हरे ! के ?
पृथिवी बसी स्वर्गमा हेर्ने छन् हाम्रा नजर,
तल नै हेरी तल नै हेरी बिलौना नगर,
मनको बत्ती तनको बली स्वर्ग छ प्रसाद,
कर्ममै पुज ईश्वर भन्छ यो लक्ष्मीप्रसाद ।
•