Jump to content

Page:Munamadan.pdf/30: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
Prty (talk | contribs)
 
(2 intermediate revisions by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Validated
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
{{center block|
<noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<poem>
<poem>
<ref group="✱" follow="p20">वनका बीच घरेलु चिल्लो झुपडी टुमुक्क
<ref group="✱" follow="p20">वनका बीच घरेलु चिल्लो झुपडी टुमुक्क
गोबरमाटे फूल-टाटेपाटे,
गोबरमाटे फूल-टाटेपाटे,
वनको कोही देव र देवी घुस्ने झैँ सुटुक्क,
वनको कोही देव र देवी घुस्ने झैँ सुटुक्क,
हाँगाको टेको, हावाको छेको ढुङको गाहारो
हाँगाको टेको, हावाको छेको, ढुङ्गाको गाहारो
मदनलाई लाग्यौ महलभन्दा धनी र पियारो,
मदनलाई लाग्यो महलभन्दा धनी र पियारो,
भेडाको ऊनको बिछ्यौना नरम आढ्नालाई पाखी छ,
भेडाको ऊनको बिछ्यौना नरम, ओढ्नलाई पाखी छ,
त्यहाँको जीवन वैकुण्ठ जस्तो उनको लागि छ,
त्यहाँको जीवन वैकुण्ठ जस्तो उनको लागि छ,
मुस्कानमा छैन मान्छेको छुरी, वचनमा छैन विष,
मुस्कानमा छैन मान्छेको छुरी, वचनमा छैन विष,
हावामा छैन दूषण केही, मनमा राग रिस,
हावामा छैन दूषण केही, मनमा राग रिस,
दारिद्र्य त्यहाँ क्या धनी थियो थोरैमा कति धेर
दारिद्र्य त्यहाँ क्या धनी थियो थोरैमा कति धेर !
चाहिँदो रैछ के सुखलाई ? प्रकृति भएनेर ।
चाहिँदो रैछ के सुखलाई ? प्रकृति भएनेर ।
हरियो थियो आँखाको शीतल प्रकृति रङको धन
हरियो थियो आँखाको शीतल प्रकृति रङको धन
शहरमा भरी जीवन भन्छन् जीवन थियो वन !
शहरमा भरी जीवन भन्छन् जीवन थियो वन !
नकली ज्ञान पोथीका भन्दा, फूल-पाना हँसिला
नकली ज्ञान पोथीका भन्दा, फूल-पाना हँसिला
रङ्गिला पत्र प्रकृतिदेवी उल्टन्थिन् रसिला,
रङ्गिला पत्र प्रकृतिदेवी उल्टन्थिन् रसिला,
ईश्वरको ज्योति टल्कन्थ्यो त्यहीँ शीतका दानामा,
ईश्वरको ज्योति टल्कन्थ्यो त्यहीँ शीतका दानामा,
क्या बोल्थ्यो ईश्वर पखैरुबाट रङ्गनि गानामा !
क्या बोल्थ्यो ईश्वर पखेरुबाट रङ्गीन गानामा !
फूलको बोट उम्रेको हेरी मान्छेले पाउँथ्यो ज्ञान,
फूलको बोट उम्रेको हेरी मान्छेले पाउँथ्यो ज्ञान,
सुँघेर बास्ना लट्ठ भै आत्मा भोग्दथ्यो क्या निर्वाण
सुँघेर बास्ना लट्ठ भै आत्मा भोग्दथ्यो क्या निर्वाण,
लामाको जीवन प्रकृतिबीचमा बनेली मुटुमा
लामाको जीवन प्रकृतिबीचमा बनेली मुटुमा
बुद्धको टकले झिल्केको थियो निर्वाण-पथमा
बुद्धको टकले झिल्केको थियो निर्वाण-पथमा
पन्छी र पशुहरूको साथी अहिंसा विचारी
पन्छी र पशुहरूको साथी अहिंसा बिचारी
रूखको ढुकढुक, फूलको धड्कन,
रूखको ढुकढुक, फूलको धड्कन,
ज्योतिका पथमा बीजको स्फुरण,
ज्योतिका पथमा बीजको स्फुरण,
समस्त तिनको रहस्य जान्ने प्रकृति-पुजरी
समस्त तिनको रहस्य जान्ने प्रकृति-पुजरी
रहेछ लामा एकान्ततामा विलासिरहेको
रहेछ लामा एकान्ततामा विलासिरहेको
देख्तामा झुत्रो, भित्र त्यो कत्रो ! विशाल भएको
देख्तामा झुत्रो, भित्र त्यो कत्रो ! विशाल भएको,
चौँरीलाई पाली, फलफूल हाली, बटुली जहान
चौँरीलाई पाली, फलफूल हाली, बटुली जहान
पाल्दथ्यो यौटा आदर्श ढङ्लै कुटीमा सुबान
पाल्दथ्यो यौटा आदर्श ढङ्ले कुटीमा सुबान,
</ref>
</ref>
</poem>}}
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>
<noinclude>
{{center block|
{{center block|

Latest revision as of 10:23, 6 May 2025

This page has been validated

    वनका बीच घरेलु चिल्लो झुपडी टुमुक्क
    गोबरमाटे फूल-टाटेपाटे,
    वनको कोही देव र देवी घुस्ने झैँ सुटुक्क,
    हाँगाको टेको, हावाको छेको, ढुङ्गाको गाहारो
    मदनलाई लाग्यो महलभन्दा धनी र पियारो,
    भेडाको ऊनको बिछ्यौना नरम, ओढ्नलाई पाखी छ,
    त्यहाँको जीवन वैकुण्ठ जस्तो उनको लागि छ,
    मुस्कानमा छैन मान्छेको छुरी, वचनमा छैन विष,
    हावामा छैन दूषण केही, मनमा राग रिस,
    दारिद्र्य त्यहाँ क्या धनी थियो थोरैमा कति धेर !
    चाहिँदो रैछ के सुखलाई ? प्रकृति भएनेर ।
    हरियो थियो आँखाको शीतल प्रकृति रङको धन
    शहरमा भरी जीवन भन्छन् जीवन त थियो वन !
    नकली ज्ञान पोथीका भन्दा, फूल-पाना हँसिला
    रङ्गिला पत्र प्रकृतिदेवी उल्टन्थिन् रसिला,
    ईश्वरको ज्योति टल्कन्थ्यो त्यहीँ शीतका दानामा,
    क्या बोल्थ्यो ईश्वर पखेरुबाट रङ्गीन गानामा !
    फूलको बोट उम्रेको हेरी मान्छेले पाउँथ्यो ज्ञान,
    सुँघेर बास्ना लट्ठ भै आत्मा भोग्दथ्यो क्या निर्वाण,
    लामाको जीवन प्रकृतिबीचमा बनेली मुटुमा
    बुद्धको टकले झिल्केको थियो निर्वाण-पथमा
    पन्छी र पशुहरूको साथी अहिंसा बिचारी
    रूखको ढुकढुक, फूलको धड्कन,
    ज्योतिका पथमा बीजको स्फुरण,
    समस्त तिनको रहस्य जान्ने प्रकृति-पुजरी
    रहेछ लामा एकान्ततामा विलासिरहेको
    देख्तामा झुत्रो, भित्र त्यो कत्रो ! विशाल भएको,
    चौँरीलाई पाली, फलफूल हाली, बटुली जहान
    पाल्दथ्यो यौटा आदर्श ढङ्ले कुटीमा सुबान,