Page:Shakuntala.pdf/173: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "पञ्चदश सर्ग विधुका कुलका शिरोमणि । छन् फेरि प्रभा समुज्ज्वला ॥ छ व्योमका मनि। तिमिरै अब नाशिदिने 0) महाकला ॥ हेर उनै विषादले । अति निस्तेज बनी पला पला ॥ मुखको छवि त्यो कहीं मिले ।..." |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
पञ्चदश सर्ग | {{c|{{larger|'''पञ्चदश सर्ग'''}}}} | ||
{{start center block}} | |||
<poem> | |||
विधुका कुलका शिरोमणि । | विधुका कुलका शिरोमणि । | ||
::नृप छन् फेरि प्रभा समुज्ज्वला ॥ | |||
सबतर्फ छ व्योमका मनि । | |||
::तिमिरै नाशिदिने महाकला ॥ | |||
{{pcn|(१)}} | |||
अब हेर उनै विषादले । | |||
::अति निस्तेज बनी पला पला ॥ | |||
अब | |||
हेर उनै विषादले । | |||
अति निस्तेज बनी पला पला ॥ | |||
मुखको छवि त्यो कहीं मिले । | मुखको छवि त्यो कहीं मिले । | ||
::'कति हुन्थ्यो सुख' भन्दछन् त्यहाँ ॥ | |||
'कति हुन्थ्यो सुख' भन्दछन् त्यहाँ ॥ | {{pcn|(२)}} | ||
जुन हात उदारतासँग । | जुन हात उदारतासँग । | ||
::धन दिन्थ्यो सबमा यथेष्ट नै ॥ | |||
दिन दान सिपालु बाहुली ! | दिन दान सिपालु बाहुली ! | ||
::अब भाग्दो छ उही निरन्तर ॥ | |||
अब भाग्दो छ उही निरन्तर ॥ | {{pcn|(३)}} | ||
(३) | |||
जब चन्द्र सुचारु तारक । | जब चन्द्र सुचारु तारक । | ||
नभमा | ::नभमा हास्य गरेर सुन्दर ॥ | ||
हास्य | |||
गरेर | |||
मृदु चम्चम ज्योति छर्दछन् । | मृदु चम्चम ज्योति छर्दछन् । | ||
::छवि माग्छन् नृपका दुवै कर ॥ | |||
{{pcn|(४)}} | |||
</poem> | |||
छवि माग्छन् नृपका दुवै कर ॥ | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
(४) | |||
Latest revision as of 08:31, 4 May 2025
This page has been proofread
पञ्चदश सर्ग
विधुका कुलका शिरोमणि ।
नृप छन् फेरि प्रभा समुज्ज्वला ॥
सबतर्फ छ व्योमका मनि ।
तिमिरै नाशिदिने महाकला ॥
(१)
अब हेर उनै विषादले ।
अति निस्तेज बनी पला पला ॥
मुखको छवि त्यो कहीं मिले ।
'कति हुन्थ्यो सुख' भन्दछन् त्यहाँ ॥
(२)
जुन हात उदारतासँग ।
धन दिन्थ्यो सबमा यथेष्ट नै ॥
दिन दान सिपालु बाहुली !
अब भाग्दो छ उही निरन्तर ॥
(३)
जब चन्द्र सुचारु तारक ।
नभमा हास्य गरेर सुन्दर ॥
मृदु चम्चम ज्योति छर्दछन् ।
छवि माग्छन् नृपका दुवै कर ॥
(४)