Page:Prithviraj chauhan.pdf/196

नरकको पुछार गएर छोउला
मरणपछि एकलै रोउला
जाऊ है वीर ! म्लेच्छलाई हाँकी
पछुतो गरेर ।
हाम्रो यो दिलको दागलाई मेटी
संसार तरेर ।

(४)
यी हाम्रा हारमा
आँशुका धारा
वीरका मरण छातीका प्यारा
युग युग सम्झी छिनछिन रूँला,
यी कथा सुनी नजर धूला,
मिथ्यालाई छोडी सत्यमा हूँला,
स्वर्गको बाटो यशमा ल्यूँला
वीरको रस शब्दमा प्यूला
उठाई झण्डा भारतको ठूलो
संसार अघि
वीर हामी हूँला
अमरको आत्मा जगाइल्यूँला
सत्यका शिखर अर्पनमा छूँला
वैर र द्वेष आपसमा धूँला
जीवनको जवाफ प्राणले धूँला
अनन्त अघि शिर उँचा हूँला
महम्मदजस्ता दुश्मन हटाई
सत्यको जय उघारी ल्यूँला
धर्मको पथमा बलिदान हूँला
जोश ठूलो झिकेर ।
भारतको आत्मा उद्धार गरी
यशका कुसुम सुगन्ध भरी
अँधेरी फौजमा नदब्ने गरी
भारतको ज्योति ननिभ्ने गरी
संगठन ठूलो बँदिलो पारी