Page:Prithviraj chauhan.pdf/167

(४)
हात्तीलाई ठूलो वनको राजा
निस्केको दाह्रा चिर्नलाई जोरी
उमेर पूरा आँखाको सानो
कामको विशाल रूपमैं मानो
वनको राजमा रूखका खम्बा
हरियो खाना पातको छानो
जितेर सारा वीरलाई मानो
सहज गौरव
देखाई राज्ने
बैंशकी राम्री हथेनी छानी
शैरमा मस्त खोपीमा धानी
अरू छन् खालि नेतृत्व लिने
अराय भरको प्रतापी जानी
उ हुन्छ वैरी जितेको बेला
आलस्यबीच सुस्थर लिँदो
पिएर चाँदी मदिरा पानी
वनको राजमा ।
जब छ वनको एक छेउ तिर
धूवाँको पुतपुत अघिको आगो
ननिभी झाडी झयासमा लाग्दो
ज्वालामा टाढा नदेखी जाग्दो
कुइरो टुक्रा हो कि मैं टाढा
रूखका टुप्पा बसेका चीललाई
उल्लाई छैन त्यसको थाह
समर छैन शान्ति छ भनी
विलासी प्रेमको लिएको राहा
ढड्डीका माझमा ।
जब फूल झर्छन् झर र झर
उषाको चढ्दो कीर्तिलाई वर्षा